Hocalı Katliamı ile ilgili şiirler

Hocalı için şiiri

Bir halkın vatanı yanmış yıkılmış,
Viraneler gördüm, sahibi nerde?
Kaçıveren halk da yola dökülmüş,
Tek taraflı harbin galibi nerde?

Ölen ölsün, sağlar ise sürünsün(!)
Zalimin yaptığı hep hoş görülsün.
Sırtlanlar kuzulu posta bürünsün,
Hümanizmin yavşak talibi nerde?

İnsandan da önce insanlık ölmüş,
Üstelik mağduru ikiye bölmüş.
Ellerini oğan keyf ile gülmüş,
Çivileri paslı salibi nerde? (*)

Ağlamaya bile insan kalmadı,
Akan göz yaşıda merhem olmadı.
Mücrimden hesabı kimse sormadı,
Vebalsiz yüreğin sahibi nerde?

Uyan gafleten de hakkını ara,
Hocalıdan sonra olma madara.
Durmuşoğlum derki, bu eski yara,
Tedavisi varsa tabibi nerde?
Hüseyin Durmuş

Hocalı şiiri

Türk’ün tarihine dil uzatanlar,
Katliamcı diye çamur atanlar,
Yalana dünyayı şahit tutanlar,
…..Gerçek şu ki sizin eliniz kanlı,
…..Katliam yaptınız adı Hocalı…

Kahpelik bilmedik meydanda eriz,
Düşmanına saygı duyan milletiz,
Türklerin kalbi de eli de temiz,
…..Ben çağdaşım deme sus Avrupalı!
…..Katliam yaptınız adı Hocalı…

Türk girdiği yerde bırakmış izi,
Silememiş ne Rum ne İngiliz’i,
Onun için tefe koydunuz bizi,
…..Sizin silahlarla öldü Bosnalı?
…..Katliam yaptınız adı Hocalı…

Sağırozan der ki, şunlara bir bak,
Nasıl da tutarlar yalana çanak,
Kim ne derse desin Türk’ün alnı ak,
…..Bu gerçeği gör duy beni dünyalı,
…..Katleden Ermeni, ölen Hocalı…
Şair: İsmail SAĞIR

Hocalı Katliamı ile ilgili şiirler

Burası Hocalı Burası Bakü şiiri

Burası Hocalı burası Bakü,
Kahrolsun dünyanın çarı ve dükü,
Ermeninin zaten bozuktur kökü,
Tankların bizi ezdiği yerdeyim.

Görülmemiş vahşet feryat ve acı,
Sizde yokmu adiler kardeş ve bacı,
Bizlere yakışır şehitlik tacı,
Tankların bizi ezdiği yerdeyim.

İliğime kadar kan ile dondum,
Hürriyet diyen ne ilk nede sondum,
Dünyanın önünde hedefe kondum,
Tankların bizi ezdiği yerdeyim.

Suçuma bakınız Türksün diyorlar,
Bozkurtun sırtında kürksün diyorlar,
Tarihi yazdıran Türksün diyorlar,
Tankların bizi ezdiği yerdeyim.

Burası Azerbaycan Türklerin yurdu,
Dağımda gezer ülkü bozkurtu,
İşte bu imanki seni korkuttu,
Tankların bizi ezdiği yerdeyim.

Ermeni sana bir ihtarım vardır,
Azerbaycan Türk yurdu sana dardır,
Burada Kürşatlar Yavuzlar vardır.
Tankların bizi ezdiği yerdeyim.

Ümüt Güngör

Hocalı Katliamı

Doksan iki şubatı ayın yirmi altısı
Şafakla beliriyor Ermeni karaltısı
Günahsız sivillerin silahıdır baltası
Bu esaret kalkacak size gelecek sıra
Ermeni’yiz diyenler ses vermiyor bu ara

Oturmuş düşünürken bahtı kara Hocalı
Kurşuna dizildiler çocuk, gençli, kocalı
Vahşetin vahşileri andırıyor deccalı
Esir düşmüş Karabağ sargı tutmuyor yara
Ermeni’yiz diyenler ses vermiyor bu ara

Ana karnını deşip sabileri yüzerek
Emeline ulaştı başlarını ezerek
Öç almışlar soyumdan kanlarında yüzerek
Köşede siner köpek başı gelince dara
Ermeni’yiz diyenler ses vermiyor bu ara

Ortağıyız de hele Ermeni’yiz der iken
Taşarsa boğulursun içimizden biriken
Kendine gel destekçi daha fırsat var iken
Birleşmiş milletlerin dışı ak içi kara
Ermeni’yiz diyenler ses vermiyor bu ara

Ulu çınarın dalı sınırları yırtıyor
Katillerin katlini yandaşları örtüyor
Gönlümde Azerbaycan dünyaları tartıyor
Tek millet iki devlet Bakü ile Ankara
Ermeni’yiz diyenler ses vermiyor bu ara

Soykırımdan bahseder yaptığına bakmadan
Yıkılmayız bilir ki bu birliği yıkmadan
Uyuttular uyuduk milleti ayıkmadan
Nifak tohumu saçtı Türk’ün olduğu yere
Ermeni’yiz diyenler ses vermiyor bu ara

Kahramanmaraşlıyım madalyalı tek şehir
Fransa’nın döşünde sindirmediği zehir
Gâvur gâvurluk eder Müslümanlara kahır
Büyük birlikteliği özlemiştir yer küre
Ermeni’yiz diyenler ses vermiyor bu ara

On üçünden çocuğu çivileyip yüzerken
Kanında mı donmadı günlüğüne yazarken
Tek olmaya ant içtik ayrılıklar üzerken
Hesabı sorulacak ölsem bile bin kere
Ermeni’yiz diyenler ses vermiyor bu ara

Dünya bunu bilsin ki sınırlar çizilecek
Karabağ’da kol kola hilalle gezilecek
Bunca adaletsizlik birlikte çözülecek
Ağlamam şehitlere yürüyüşleri yâre
Ermeni’yiz diyenler ses vermiyor bu ara

Kalender’in kardeşi ayni kanı taşıyor
Ermeni’nin ettiği boylarını aşıyor
Soy kırıyor köpekler kör yarayı kaşıyor
Türk’tür öyle olacak Türk yurdudur o yöre
Ermeni’yiz diyenler ses vermiyor bu ara

Haşim Kalender

Adım Hocalı şiiri

Sağır dünya duy beni,HOCALI benim adım
Tam yirmi yıl oldu bak,duyulmuyor feryâdım
Hepiniz unuttunuz,ama ben unutmadım

Bu karanlık geceme,elbet güneş doğacak
Gün gelip benim ırkım,bu zulmeti boğacak

Bilirmisin bir zaman,milletime yardım ben
İhaneti ve zulmü,bedenime sardım ben
Hiç bir dil anlatamaz,ne acılar gördüm ben

Bu karanlık geceme,elbet güneş doğacak
Gün gelip benim ırkım,bu zulmeti boğacak.

Halâ kulaklarımda,çocukların sesleri
Parçalara ayrılıp,kesildi nefesleri
Ermeni vampirlerin,geçmedi hevesleri

Bu karanlık geceme,elbet güneş doğacak
Gün gelip benim ırkım,bu zulmeti boğacak

İhtiyar,genç herkesin,gözlerini oydular
Kadınların göğsünü,kesip kana doydular
Milletim kaçkın oldu,beni öksüz koydular

Bu karanlık geceme,elbet güneş doğacak
Gün gelip benim ırkım,bu zulmeti boğacak.

TÜRK’ÜM diyen gardaşlar,anlatın ahvalimi
Kör dünyanın gözüne,sokun benim halimi
HARÎMÎ, tanısınlar,kan içici zalimi

Bu karanlık geceme,elbet güneş doğacak
Gün gelip benim ırkım,bu zulmeti boğacak.

Saim BASTIK (HARÎMÎ)

Arama sözleri: Hocalı katliamı ile ilgili şiirler,hocalı katliamı şiir,hocali şeiri